O gün, poyrazla iniveren sağanak yağmur altında o tramvayda seyrüsefere dâhil olmak, İstanbullular için kimbilir ne kadar keyifli olmuştur.

Eminönü’ndeki Bahçekapı otobüs ve troleybüs peronları

Karagümrük’te Vasat Alipaşa Medresesi, hemen sağdaki bina… Sonradan Karagümrük Dispanseri olarak kullanıldı. İlkokuldayken yılda bir kere çift sıra halinde okuldan çıkarak sokak aralarından dispansere tırmanır, orada aşı olur, sonra da keyifle evlerimize geri dönerdik. Çünkü aşı olunca ertesi günü okul olmazdı.

Şehirhatları İşletmesi’nin 789 yolcu kapasiteli 1955 imalâtı “Beylerbeyi” vapuru, öğleden sonra ikindi vakitlerine doğru Beşiktaş iskelesine yanaşırken… Karşı kıyıda Üsküdar’ı belirleyen form açıkça seçilebilmekte. Tütün depoları civarı… Vapurun burnu kuzeye dönük. Bu saatte, köy tipi vapurlardan Eminönü yönüne geri dönen hiç olmazdı.

Yetmişlerin ilk çeyreği, Bebek otobüs ve troleybüs başdurakları. Geride tırmanmakta olan bayırsa, meşhur İnşirah Yokuşu… Kıvrıla dolana Etiler’e kadar çıkıp Nisbetiye Caddesi’ne raptolacak. Mozaik parke kaplıydı zemini, araçların lâstikleri yolu daha rahat kavrasın ve yağmurda çamurda, karda kışta geriye kaymasın diye.

Karaköy meydanı ve çarşılı yaya altgeçit inşaatına ait çıkışların inşaı… 1964’ün ilkbaharında başlatılan çalışmalar, kentin kalbi sayılan kıymetli ve bir o kadar da yoğun olan bu kavşakta yeraldığı için oldukça hızlı bir tempoyla ilerliyor ve nihayet 5 Temmuz 1965’de törenle hizmete giriyor. Şehirde o yıllarda vücut bulan birkaç yaya altgeçidinden “ilk”i.