Tell Halaf
Tell Halaf, kuzeydoğu Suriye’de Türkiye sınırına yakın Al Hasakah eyaletindedir. Höyük, adını, MÖ 7. binyılda Kuzey Suriye’de gelişen Halaf kültüründen almaktadır. Bir Alman diplomat olan Max von Oppenheim 1899 yılında Bağdat Demiryolunun inşaası amacıyla yaptığı arazi çalışmaları sırasında höyüğü keşfetmiş, ilk olarak 1911-1913 yılları arasında, daha sonra da 1929 yılında kazılar yapmıştır. Anıtsal buluntuların birçoğu, şehrin Guzana olarak adlandırıldığı Bit-Bahiani Arami krallığı (MÖ 10-9. yy) dönemine tarihlenmektedir. Şehir, 9. yüzyıl sonunda Asur İmparatorluğuna katılmıştır. Ortostat ve rölyeflerde Geç-Hitit etkisi baskındır. Berlin’e götürülen sayısız anıtsal buluntu 2. Dünya Savaşı sırasındaki bombardımanlarda ağır hasar görmüş, sonradan birçoğu restore edilerek 2011 yılında Berlin Bergama Müzesi’nde sergilenmeye başlamıştır. Diğer buluntular ise Halep Müzesi’nde, New-York Metropolitan Sanat Müzesi’nde ve Louvre Müzesi’nde görülebilir.
Tell Halaf (Arapça: تل حلف) Kuzeydoğu Suriye'nin Haseke vilayetinde, Türkiye sınırına yakın, Ceylanpınar'ın hemen karşısında bir arkeolojik sit alanıdır. MÖ 6. binyıla tarihlenen site, daha sonra Halaf kültürü olarak tanımlanacak dönemin geometrik ve hayvan desenleriyle boyanmış karakteristik sırlı çömleklere sahip Neolitik döneme ait buluntular içerir.
Tunç Çağı'nda Hititlerin egemen olduğu şehir, daha sonra MÖ 10. yüzyılda Arami şehir devleti Guzana olarak adandırıldı. 9. yüzyılın sonunda ünlü bir Arami krallığı idi.[1] Dünyanın çeşitli yerlerinde çeşitli müzelere taşınan anıtsal heykel buluntularının[2] çoğu daha sonraki dönemlere aittir.
- ^ Abenteuer Orient : Max von Oppenheim und seine Entdeckung des Tell Halaf : 30. April bis 10. August 2014, Kunst- und Ausstellungshalle der Bundesrepublik Deutschland, Bonn. Dubiel, Ulrike,, Kunst- und Ausstellungshalle der Bundesrepublik Deutschland. Bonn. ISBN 978-3-8030-3365-9. OCLC 880134214.
- ^ "British Museum Collection". 26 Ocak 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi.