Yizreel Vadisi Demiryolu Anıtı, Osmanlı Devleti tarafından 1905 yılında açılan Yizreel Vadisi Demiryolu’nun hatırasına inşa edilmiş anıtsal bir eserdir. 1903 yılında İstanbul’da İtalyan heykeltıraş Raimondo D’Aronco tarafından tasarlanmış, ardından deniz yoluyla Hayfa’ya taşınarak 15 Ekim 1905 tarihinde, Sultan II. Abdülhamid’in doğum gününde, demiryolunun resmî açılış töreninde halkın huzuruna sunulmuştur.

Anıt, dönemin Osmanlı yönetiminin imparatorluk otoritesini ve demiryolunun ticaret ile haberleşme açısından taşıdığı stratejik değeri simgeleyen bir hatırlatıcı olarak tasarlanmıştır. Bu yönüyle, Şam’daki Telgraf Sütunu gibi eserlerle birlikte II. Abdülhamid’in “halkına yönelik hayır eserleri”ni vurgulayan bir sembol niteliği taşır. Aynı zamanda Hicaz Demiryolu hattına bağlanarak hac yolculuklarını kolaylaştıracak bir ulaşım ağının parçası olarak da anlam kazanmıştır.

Mimari olarak anıt, dört yivli İyon düzenindeki sütunun taşıdığı kare biçimli bir entablatürden oluşur. Entablatür, köşelerinde yer alan dört taş küreyle desteklenmiş; üstteki küre çiçek motifleriyle taçlandırılmış ve onun üzerinde hilal biçiminde bir tepelik yerleştirilmiştir. Kaide kısmında ise yüksek kabartma tekniğiyle işlenmiş bir buharlı lokomotif ve kanatlı tekerlek figürü görülür. Anıtın çeşitli yerlerinde Osmanlı tuğraları bulunur.

Yapının ikinci katmanında Osmanlı Türkçesiyle kazınmış bir kitabe yer almakta olup, burada Sultan II. Abdülhamid’in emriyle Şam’dan başlayıp Hicaz Demiryolu’na bağlanacak bir hattın inşa edildiği; bu hattın Müslümanların hac yolculuklarını kolaylaştırmak amacıyla yapıldığı ifade edilir. Kitabe, 1319 (20 Nisan 1901 – 9 Nisan 1902) tarihini taşır ve hacca giden her Müslüman’ın halifenin uzun ömürlü olması için dua etmesi gerektiğini vurgular.