Beşparmak Türbesi 13. yüzyılın sonları ile 14. yüzyılın başları arasına tarihlendirilen iki katlı bir yapıdır. Eyvan türbe tipinde inşa edilmiş olan yapı, 1966 yılında Vakıflar Genel Müdürlüğü tarafından restore edilmiştir. Kesme taş malzemeyle inşa edilen türbe yüksek bir oturtmalık üzerinde yer almakta, alt katta cenazelik bölümü, üst katta ise eyvan tarzında düzenlenmiş mekân bulunmaktadır.

Doğu cephesinde iki taraflı merdivenle ulaşılan giriş, kademeli sivri kemerli kalkan duvarıyla dikkat çeker. Bu cepheden eyvana geçilmektedir. Eyvanın arka duvarında dikdörtgen biçimli bir pencere, güney duvarının ortasında ise mihrap yer alır. Mihrap üç yüzlü nişe sahiptir ve sivri kemerli bir bordürle çevrilidir. Bordürde kabartma halinde örgülü geçme motifleri bulunur. Eyvan bölümü beşik tonozla örtülüdür.

Batı cephesinde, merdivenlerin altından ulaşılan kapı cenazelik katına açılır. Cepheden dikdörtgen çıkıntı halinde düzenlenen bu giriş sonradan demir parmaklıklı bir kapıyla kapatılmıştır. Cenazelik katı da beşik tonozla örtülüdür. Burada doğu duvarında, tonozun başlangıç noktasında mazgal pencere ile ayrıca yatay dikdörtgen biçimli bir pencere yer almaktadır.

Mimari detaylarda konik çatı, mazgal pencereler ve köşe sütunçelerinde görülen geometrik süslemeler dikkat çeker. Duvar örgüsü içte ve dışta kesme taş kaplama olup, dolgu malzemesi olarak moloz taş kullanılmıştır. Taş işçiliği özenlidir; özellikle oturtmalık, giriş, kalkan duvarının üst kısmı, çatı ve dış yüzeylerin önemli bir bölümü yenilenmiştir. Türbenin herhangi bir kitabesi bulunmamaktadır.

Eyvan türbelerinin 12. yüzyılda ortaya çıktığı, 13. yüzyıldan itibaren sayılarının arttığı ve 14. yüzyıl başlarına kadar gelişim gösterdiği bilinmektedir. Beşparmak Türbesi sahip olduğu mimarî özellikleriyle bu dönemin tipik örnekleri arasında yer almakta

✶ Medya