“Crianaro, Yenikaş mevkiinde, kaynağı denizden 1,5 km uzaklıkta olan güçlü bir derenin denize döküldüğü yerde, küçük bir limandır.” [Kilikien und Isaurien, s. 220]
Buranın Myus (Myanda / Melania) ile özdeş olabileceğini, ama Mandane ile bir özdeşlik ihtimalinin söz konusu olamayacağını belirtirler. Crionaro sözcüğü de “soğuk su” anlamına gelmektedir. Bu küçük yerleşim, portulanlarda ve eski İtalyan deniz haritalarında (Pisa 1300) gösterilmez, ama daha sonraki bütün deniz haritalarında vardır. Hild-Hellenkemper, Heberdey ve Beaufort’un gözlemlerine dayanarak şöyle yazarlar: “İngiliz deniz haritasında söz edilen iç limandaki büyük kalıntılar, inşaatlar nedeniyle zarar görmüştür. Soğuksu ırmağının üzerindeki eski köprü de yeniden yapılmıştır. Yarımada üzerindeki yoğun Roma – Erken Bizans ve Osmanlı Dönemi, harçla birleştirilmiş moloz taşı yapıları yaklaşık 1 hektarlık alanı kaplar. Güney tarafında bir Erken Bizans Dönemi kilise (yuvarlak apsisli), sütun parçaları gibi mermer yapı elemanları, tepenin kuzey yamacında lahitlerin olduğu bir nekropol görülür.” [Kilikien und Isaurien, s. 221]
Kent, kıyı boyunca doğu – batı yönünde kurulmuştur. Yerleşim surlarla çevrilmiş, yapılarda Horasan harcı kullanılmıştır. Oldukça harap durumdaki kalıntılarda dini yapılar ile tek ve iki katlı mezarlar seçilebilmektedir.
Tatlı su kaynağı: Bu koya kıyıdan içeride olan bir kaynağın suyu dökülür. Adı Soğuksu (Crionaro) olan ve bütün görkemiyle patlayan bu göze, yeryüzüne bir armağan gibidir.

Kaynak: www.yumuktepe.com