Hacı Kılıç Camii

Dikdörtgen şeklindeki yapının güneyinde cami, kuzeyinde revaklı avlulu medrese yer almaktadır. Doğu cephesi hariç diğer cepheleri oldukça masif ve kütlevi görünümlü bir yapı olarak dikkati çeker. Cami esas itibarıyla Anadolu Selçuklular devrinde görülen ve gelişen, Derinlemesine Yönelen plan tipinde inşa edilmiştir. Mihrab duvarına dik uzunlamasına planlı, cami tipinin bir avlu etrafında medrese ile kaynaştırılmış nadir örneğidir.

 Cami ile medresenin girişleri her ne kadar ayrı ise de içeride harim ile medresenin avlusunu birbirine bağlayan geniş bir açıklık bulunmaktadır. Beden duvarından dışa doğru yaklaşık 2.60 m. çıkıntı yapan taç kapı medrese ile caminin ortak duvarına bitişik olarak yapılmıştır. Zamanla harap olan Hacı Kılıç Camii ve Medresesi, Hüseyin Bey tarafından 1547 (H. 954) yılında tamir ettirilmiştir ve yakın geçmişte Vakıflar Genel müdürlüğü tarafından restore edilmiştir.¹

Hüseyin Bey’in mezarı, ilk olarak Hacı Kılıç Camii’nin doğusundaki yolda yer alırken, daha sonra minarenin yanına taşınmıştır. Mezar kitabesinde kendisinden “Aksaray Mirlivası Sinan Bey oğlu Hüseyin Bey” olarak söz edilir. Bu bilgi, bazı tarihçilerin yaptığı yanlış okumaları düzeltir: Hüseyin Bey, Kayseri’de kalıcı eserler bıraksa da görev yaptığı yer Aksaray’dır. Onun bu şehirle olan bağı, muhtemelen aile kökenlerinden veya dini/sosyal aidiyetlerinden kaynaklanmaktadır.

1. Kayseri Taşınmaz Kültür Varlıkları Envanteri, Sayfa 78 ↩︎