Mor Loozor Manastırı
- Tema: Tur Abdin, UNESCO Dünya Mirası Geçici Listesi
- Kültür: Süryani
- Yüzyıl: 5. yy
- Bölge: Türkiye, Güneydoğu Anadolu Bölgesi, Mardin, Midyat
 | |
| Temel bilgiler | |
|---|---|
| Konum |  Mardin, Türkiye |
| Koordinatlar | 37°28′06″K 41°20′05″D / 37.46833°K 41.33472°D |
| İnanç | Hristiyanlık |
| Mezhep | Ortodoks |
| Yönetici | Terk edilmiş |
| Mimari | |
| İnşaat başlangıcı | 5. Yüzyıl |
Mor Loozor Manastırı, Mardin ilinin Midyat ilçesine bağlı Mercimekli (eski adıyla Habsnas veya Habsus) Köyü'ne yaklaşık 1 kilometre mesafedeki bir tepe üzerinde bulunan Süryani manastırıdır. Tur Abdin bölgesinde başka hiçbir manastırda bulunmayan, yüksek bir sütunun üstüne çıkarak ibadet eden Amudiler'e ait bir inziva kulesine sahiptir.[1]
Manastırın 5. veya 6. yüzyılda, Süryani ruhanilerinden olan Şemun dı-Zayte tarafından, bir Zerdüşt tapınağının kalıntıları üzerine kurulduğu veya yenilendiği düşünülmektedir.[1] Çoktan terk edilmiş olan manastırın yapıları halen ayaktadır.[2] Fakat özellikle 2008'den bu yana define avcıları tarafından tahrip edildi.[3]
Manastır, üç metre yüksekliğinde kesme taştan örülmüş bir duvarla çevrilmiştir.
Mor Loozor Manastırı, 2021 yılında UNESCO tarafından Dünya Mirası Geçici Listesi'ne dahil edilen Tur Abdin'deki dokuz kilise ve manastırdan biri oldu.[4]
- ^ a b Yaşar, Şükran; Mor Loozor Manastırı 27 Mayıs 2019 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., Mardin Artuklu Üniversitesi, Mukaddime dergisi, Sayı 2, 2010. 13 Şubat 2011 tarihinde erişildi.
- ^ Küçük, Zeynep Gül; Mardin ve Çevresinde Süryaniler 31 Ekim 2017 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Felsefe ve Dil Bilimleri Anabilim Dalı Yüksek Lisans Tezi, 2008. 13 Şubat 2011 tarihinde erişildi.
- ^ "16 Ocak 2012 Radikal Gazetesi haberi". 13 Temmuz 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Temmuz 2015.
- ^ "Late Antique and Medieval Churches and Monasteries of Midyat and Surrounding Area (Tur 'Abdin)" (İngilizce). UNESCO. 30 Nisan 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Nisan 2021.