Ulukent Cami

Ulukent Camii, Erzurum Kültür Varlıklarını Koruma Bölge Kurulu’nun 25.08.2025 tarih ve 7247 sayılı kararı[1] ile tescillenmiş bir kültür varlığıdır. Yığma yapım tekniğiyle inşa edilen camide ana malzeme olarak kaba yonu taş ve ahşap kullanılmıştır. Tarihi kayıtlara göre yapıya son cemaat yeri 1896 yılında eklenmiş; özgün minarenin ahşap olduğu ancak zaman içinde yıkıldığı kaydedilmiştir. Günümüzdeki minare kesme taş malzemeden yapılmış olup tek şerefeli bir düzene sahiptir.

Cami, yol kotundan on bir dairesel basamakla çıkılan yüksek bir kaide üzerinde konumlanmakta ve giriş kuzey yönünden sağlanmaktadır. Dört yöne eğimli kırma çatı alaturka kiremit ile örtülüdür. Ana harime açılan kapı taş kemer kasnaklıdır ve ahşap işçiliğe sahiptir. Harim döşemesi ile merkezdeki kubbe ve çevresindeki tavan kurgusu tamamen ahşap strüktürle oluşturulmuştur.

İç mekânda, son cemaat mahfilinin üzerinde yer alan kadınlar mahfiline ana harimdeki merdivenle çıkılmaktadır. Mahfil altındaki kirişlerde oyma geometrik motifler, korkuluklarda ise bitkisel bezemeler görülmektedir. Kubbe göbeği ve kubbe eteğinde de benzer bitkisel motifler devamlılık gösterir. Mihrap kesme taş malzeme ile sade bir anlayışla inşa edilmiş; ahşap minber ise işçiliğiyle dikkat çekmektedir. Bu mimari ve süsleme özellikleri Ulukent Camii’ni, geleneksel Anadolu cami mimarisinin geç dönem niteliklerini yansıtan önemli örneklerden biri hâline getirmektedir.

[1] https://korumakurullari.ktb.gov.tr/Eklenti/139450,7247-artvin-ili–arhavi-ilcesi—lukent-koyu–165-ada–.pdf?0