Hacısuyun Höyük

Tuz Gölü’nün güneydoğu kıyısında konumlanan Hacısuyun Höyük, bölgedeki erken yerleşim dinamiklerini yansıtan önemli bir arkeolojik alanıdır. Höyük, stratigrafik ve yüzey buluntularına dayanarak Erken Tunç Çağı I ve II dönemlerine (yaklaşık MÖ 3000–2400) tarihlendirilmektedir. Bu dönemler, Orta Anadolu’da köy yerleşimlerinin giderek kalıcılaştığı, tarım ve hayvancılığa dayalı ekonomik yapının belirginleştiği ve yerleşim dokularının daha düzenli bir karakter kazandığı evrelerdir.

Hacısuyun Höyük’te tespit edilen kültürel materyal, özellikle el yapımı, kaba mallar ile erken çark öncesi seramik grupları, Erken Tunç I tabakalarını işaret ederken; daha iyi açkılanmış, form bakımından gelişmiş kaplar ise Erken Tunç II evrelerinin varlığını desteklemektedir. Höyüğün konumu, Tuz Gölü çevresindeki diğer Erken Tunç merkezleriyle karşılaştırıldığında, bölgedeki yerleşim ağının bir parçası olduğunu ve dönemin doğal kaynak (tuz, otlak) kullanımında stratejik bir rol oynadığını göstermektedir.