Sönmüş bir volkan olan Karadağ, Karaman ilinin yaklaşık 35 km. kuzeyindedir. En yüksek noktası olan Mahalaç (Mahalıç) tepesi 2771 m. yüksekliğindedir. Kızıldağ’ın 13 km. güneydoğusundadır. Tepede, şapel ve manastırı ile beraber bir Bizans kilisesi vardır. Kilisenin doğu kenarında Hititler zamanından kalma, kayalara oyulmuş bir koridor bulunur. Kilisenin yıkıntıları altında kaldığından koridorun nereye uzandığı belli değildir. Koridorun kuzeybatı duvarında Luvi hiyeroglifi ile yazılmış, 2 metre uzunluğunda, sol ucu kısmen hasar görmüş bir satırlık yazıt yer alır. Hawkins yazıtı, “Burada göklerin Fırtına tanrısı, kutsal Büyük Dağ (ve) bütün tanrılar (için?) Majeste, Büyük Kral, Hartapu …, (o) bütün ülkeleri fethetti, göklerin Fırtına tanrısı ve tüm tanrılar (için?)…” şeklinde okumuştur. Yazıtın karşı çaprazında, koridorun güneydoğu duvarında bulunan ikinci ve kısa yazıtta “Büyük Kral Hartapu” yazılıdır. Hartapu adı Kızıldağ, Türkmen-Karahöyük ve Burunkaya’da da geçer. Anıt MÖ 8. yüzyıla tarihlenmiştir.

Kızıldağ’a benzer şekilde Mahalaç tepesi de sadece Hititlerin değil onlardan sonra gelen diğer uygarlıkların da bir ibadet alanı olmuş olmalıdır. Bölgede erken hristiyan tapınakları ile Bizans kiliselerinin varlığı ki sonradan gelenlerin mevcut kutsal mekanların ustune kendi tapınaklarını inşa etmeleri yaygın bir durumdu, bunu destekleyici kanıt olarak görülebilir.

2000 yılı civarında kalıntıların bulunduğu bölgeye kurulan askeri radar üssü nedeniyle yazıtlara erişim özel izne tabidir.

Hitit Anıtları – Karadağ