Dikdörtgen planlı kapalı sarnıç tiplerinin birçoğunda olduğu gibi Sarnıçlı Han’ın altındaki sarnıç da yapıldığı arazide düz kot oluşmasını sağlamıştır.

Hanın bodrumundaki sarnıca tek ulaşım, avludan aşağıya inen merdivenlerdendir. Bu merdivenler, girişin karşısına denk gelen cephenin önüne denk gelen yerdeki metal kapağın kaldırılmasıyla ortaya çıkar.

Bizans döneminden kaldığı düşünülen sarnıç, rölöve çalışmasına kadar su dolu kalmış. Varlığı pek çok kimse tarafından bilinmeyip literatürde de yer almamıştır. Avludaki metal kapak görünür olmasına rağmen altından bir sarnıç çıkması handa otuz yıldır çalışan kişileri bile şaşırtmıştır. Bir dönem ziyarete açık olduğu bilinmekle beraber, bugün görmek isteyenlere han esnafı yardımcı olabilmektedir.

Metal kapak açıldığında sarnıca inen merdivenlerden 3-4 basamak görülüp devamındaki basamaklar sarnıcın dokuz kubbesinden birine ulaştıktan sonra iki kubbe boyunca devam eder ve sonrasında sarnıç kotuna ulaşır. Sarnıçtaki su zaman zaman artmakta olup merdivenlerden zemin seviyesine ulaşmak her zaman mümkün olmamaktadır.

9 kubbe, ortadaki kubbenin etrafındaki 4 sütun ve çevrelerindeki kemerlerle taşınır. Sütunlar ve sütun başlıkları devşirme malzemedendir. En dıştaki kemerlerin altı örülüp sarnıcı çevrelemiş bulunmaktadır.

Sütunlardan bir tanesinin altında, korint bir başlığın kaide olarak kullanıldığı görülür.

Sarnıç inşa tekniği bakımından Orta Bizans dönemine tarihlendirilebilir.

Kaynak: https://tr.wikipedia.org/wiki/Sarn%C4%B1%C3%A7l%C4%B1_Han#Sarn%C4%B1%C3%A7