Sarnıç, caminin güneydoğusunda cami mihrap duvarına yaklaşık 5,40 metre uzaklıkta, hemen hemen camiye paralel olarak ve toprağın yaklaşık 1,50 metre altında gömülü durumdadır. Yapının oturma alanı brüt olarak (duvarlar dahil) 107,79 m²’dir. Yüksekliği, döşeme kotundan tavana kadar h=4,30 metre olup, duvar kalınlığı yer yer 90 ile 100 cm arası değişmektedir. Plan şeması özelliklerinden yola çıkılarak sarnıcın IX-X. yüzyıl yapısı olduğu söylenebilir. Büyük bir olasılıkla üstündeki kilisenin (bugün var olmayan) altyapısı olarak yapıldığı, kilise yıkıldıktan sonra sarnıç olarak kullanıldığı düşünülmektedir. Sarnıcın plan şeması narteksi, apsisi ve kolonatlı orta kısmı ile birlikte adeta küçük bir kiliseyi
andırmaktadır. Orta kısımda taşıyıcı olarak kullanılan 4 adet mermer sütunun ölçülerinin hepsi birbirinden farklı olup, devşirme malzeme olarak kullanıldığı tahmin edilmektedir. Sütunlardan birisinin kaidesi burada tersine bir biçimde sütun başlığı olarak kullanılmıştır. Sütun başlarını birbirine bağlayan ve ahşap olduğunu düşündüğümüz gergilerin bugün hiçbiri yerinde yoktur. Horasan harçlı tuğla tonoz ve kemerlerin oluşturduğu bir üst örtüsü olup, günümüze kadar oldukça iyi durumda gelmiştir.

Sarnıcın bugün içine mermer kuyu bileziği ile hazırlanmış iki kontrol/giriş kapağından girilmektedir. Ayrıca sarnıcın bugün kapatılmış durumda bir havalandırma bacası/deliği bulunmaktadır. Yine sarnıca su getiren pişmiş toprak künkler ile gerektiğinde tahliye/temizlik için kullanılan kurşun borular halen yerlerini muhafaza etmektedirler.

Kaynak: Koca Mustafa Paşa Külliyesi ve Restorasyon Çalışmaları (2015-2019) – Vakıflar Genel Müdürlüğü

✶ Medya