Burmalı Mescit

Mısır kadılarından Mevlanâ Emin Nureddin Efendi tarafından yaptırılmıştır. Eski Saraçhane Semti’nden geriye kalan günümüzdeki iki mescidden biridir. Banisi Nureddin Efendi’nin mezartaşındaki tarih dikkate alındığında 16. yüzyılın ilk yarısına tarihlenir. Minaresinin mimari biçimiyle dikkati çeken mescid, bu sebeple Burmalı Mescid adı ile bilinir. Selçuklu dönemi bazı mimari örneklerde benzerleri görülen minaresinin biçiminden dolayı Atatürk Bulvarı’nın ikinci etabının açılması sırasındaki yıkımlarından kurtulmuş. 1955-56 yılında restore edilerek ibadete açılmıştır. 23 Temmuz 1911 tarihli Fatih yangınında harap olan mescid, dönemi içerisinde tamir edilemediğinden kadro harici bırakılarak sonraki senelerde Vakıflar İdaresi’nce marangozhane olarak bir şahsa kiralanmıştır. Marangozhane olarak kullanılmasından dolayı 1934 veya 1935 yılında 500 metre çevre içinde iki tane cami olmayacak diye çıkarılan kanundan da Şehzade Camii’nin bitişiğinde yer almasına rağmen yıkımdan ve satılmaktan kurtulmuştur. 1955-56 yılları arasında da Vakıflar İdaresi’nce mimar Cahide Kamer denetiminde restorasyonu yapılmıştır 45. Taş ve tuğladan müteşekkil almaşık duvar örgüsüyle inşa edilmiş mescidin tuğla minaresi, İstanbul mescidleri arasında ibadethaneye bir farklılık kazandırmaktadır. Dört sütunun desteklediği son cemaat mahalli de mabedi örten kiremit çatının altına alınmış şekli ile geleneksel mescid mimarisini tamamlamaktadır.

Burmalı Mescid Camii

Burmalı Mescid Camii'nin dış görünüşü. Bu fotoğraf 1967 yılına ait olup cami günümüzde geniş ağaçlar arasında kalmıştır.
Temel bilgiler
Konum	Fatih, İstanbul, Türkiye
Koordinatlar	41°00′53″K 28°57′23″D / 41.01472°K 28.95639°D / 41.01472; 28.95639
İnanç	İslam
Açılış	1540

Burmalı Mescid Camii, İstanbul'un Vefa semtinde bulunan camidir. Osmanlı Devleti'nin Mısır kadısı olan Emin Nureddin Osman tarafından^[1] cami girişindeki kitabeye göre 1540 yılında yaptırıldı. Minaresinin yivli görüntüsü nedeniyle "Burmalı" olarak anılmaktadır.

1. ^ "Burmalı Mescit". İstanbul Fatih Müftülüğü. 13 Aralık 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Haziran 2011.