1892 yılında Padişah II. Abdülhamid tarafından İtalya’dan getirtilen müzisyenlerin konaklaması amacıyla, İtalyan mimar ve mühendislerce, İtalya’dan ithal edilen malzemelerle inşa edilmiştir. 360 metrekarelik bodrum katıyla birlikte toplam yedi katlı binada her biri 190 metrekarelik 12 daire bulunmaktadır. Tarihi apartmanın girişinde duvar resimleri bulunmaktadır.

Eski adı Nikitiç Hanı olan binayı Kenan Temel adlı kişi satın aldığında adı Temel Apartmanı olmuştur.

1950’li yıllarda binada yaşayan Margot Bormann Kültür Envanteri’ne ulaşarak apartman hakkında bize bazı bilgileri verdi. Bu notları da aşağıya ekliyoruz:

Bina 10 dairedir. Giriş katında 2 ufak daire bulunmakta. Tek numaralı daireler Jurnal sokağına bakarken, çift nuamralı daireler Şehbender sokağına bakmaktadır. Daireler 6 oda ve holden oluşmaktadır. Her mutfakta birer kiler ile büyük kuzina ve davlumbaz bulunmaktaydı. 

1 numaralı dairede o dönemde hanın sahibi Bay Nikitiç oturmaktaydı. 1940’lı yıllarda tünelin kayışı kopunca kendisi de yaralanmıştır.

2 numarada bir çantacı oturmaktaydı.

7 numarada Şamiso ailesi oturmaktaydı.

8 numarada Doğan Uğur ve eşi ve kızı oturmaktaydı.

9 numarada  Ekrem Evren ve eşi Perihan Evren, anneleri ve çocuklarıyla birlikte yaşamaktaydı.

10 numarada Bormann ailesi oturmaktaydı.

En üstte bulunan terasta daire yoktu ve herkesin ufak bir odası bulunmaktaydı. Ortasında ahşap ayaklar üstünde kocaman bir su deposu bulunmaktaydı. Teras katında Jurnal sokağa bakan tarafta çamaşırhane bulunurken diğer tarafta halı yıkama bölümü bulunmaktaydı.

Kenan Temel binayı satın aldığında (1950’lerin başları) en üstteki terası kendisine daire yaptı. Dolayısıyla binaya asansör eklendi. Dairelerin mutfak bölümlerine balkonlar da aynı dönemde eklenmiştir.

Bir dönem 5 ve 7 numarayı Grafika reklam şirketi kullanmıştır.